Γίναμε ξένοι,
μ’ ένα αντίο που είπες μονάχα εσύ,
χωρίς να ξέρω ούτε πως, ούτε γιατί,
γίναμε ξένοι.

Γίναμε ξένοι,
μ’ αυτή τη νύχτα, μια κλήση μόνο αρκεί,
να δω τι μένει, έστω σαν ξένοι.

Μα τι να σου `λεγα,
που ήρθαν και κόλλησαν,
όλες οι λέξεις μία-μία πάνω στον λαιμό μου.
Μα τι να σου `λεγα.
τα μάτια έκλεισα,
να μη φανούνε άλλα δάκρυα στο πρόσωπο μου.

Γίναμε ξένοι,
μα περιθώριο δε μου `δωσες στιγμή,
πριν καταλάβω πια αλήθεια σ’ ενοχλεί,
γίναμε ξένοι.

Γίναμε ξένοι,
μ’ αυτή τη νύχτα μια κλήση μόνο αρκεί,
να δω τι μένει, από μια ξένη..