Είναι σαν χθες σαν μια γιορτή
σαν μια στιγμή μες τη σιωπή
να ζω με νότες
να βρίσκω δρόμους ανοιχτούς
δραπέτες μέσα στους καιρούς
τυχοδιώκτες

Σαν δυναμίτης η ψυχή
ζητάει μια αιτία για να βρει
ένα φιτίλι
να στείλει φλόγα στην καρδιά
να ταξιδέψει στης ζωής
το πανηγύρι

Γυρίζω πίσω κοιτάω και χάνω
μπροστά κερδίζω και τι μ’ αυτό
σ’ ότι ελπίζω ποτέ δε φτάνω
τυφλά τη μοίρα ακολουθώ

Είναι σαν χθες σαν μια γιορτή
κρατάω στα χέρια μου τη γη
σαν σε κοιτάζω
κι αν έχεις κάτι να μου πεις
στις εκβολές της ηδονής
σε αγκαλιάζω

Σαν μια συνήθεια απ’ το σωρό
που `χει φθαρεί μες τον καιρό
σαν μια πλημμύρα
σαν ένα όνειρο τρελό
σαν πνεύμα σαν αερικό
το δρόμο πήρα