(Φωνές ανδρών-γυναικών)

Μες απ’ την Άβυσσο έρχεται πάλι η ζωή!
Μες από το σκοτάδι!

Για ν’ απλωθεί παντού!
Σ’ όλη την Γη!

Ο παλιός κόσμος πέθανε!
Αφού ο κύκλος του είχε τελειώσει!

Τώρα,
όλα ξεκινούν πάλι από την αρχή!

Μνήμες παλιές,
στην ύπαρξή μας, μέσα της κοιμούνται!
Αυτές φωνάζουν,
πως πολλές φορές ο κόσμος έχει πεθάνει!

Μα, εμείς, δεν τις ακούσαμε ποτέ!

Πάλι αρχίζει η νέα πορεία της ζωής!
Πορεία μες στον Άχρονο τον Χρόνο!

Αυτός είν’ ο κύκλος της ζωής!

Τίποτα δε γεννιέται!
Τίποτα δε χάνεται!
Μόνο μορφές αλλάζουν όλα!

Οι μορφές!
Οι μορφές,
γεννιούνται και πεθαίνουν!

Αυτός είν’ ο κύκλος ο παντοτινός!
Ο παντοτινός ο κύκλος!

Μέσα στον Χώρο και στον Χρόνο
η μακρινή πορεία ξαναρχίζει!

Για όλους εμάς!
Μάρτυρες της Αρχής αυτής!
Μάρτυρες και του Τέλους!

Παιχνίδια, εμείς,
του Τόπου και του Καιρού!

Εμείς οι εφήμεροι!
Όλοι από χώμα, νερό, αέρα και φωτιά φτιαγμένοι!
Εμείς οι Χωματένιοι!