(Φρουροί)

...Αρχίζει πάλι να χιονίζει...
...Εδώ που ο ήλιος δύει....
...Στον δυτικό Ωκεανό...
...Στην Θάλασσα της Δύσης...

(Νηρηίδες)

Μες απ’ της θάλασσας τα βάθη,
η μακρινή ματιά μας έβλεπε,
το μισοφέγγαρο να ταξιδεύει.

Τώρα, το χιόνι πέφτει απαλά,
στον Πύργο της Αλκυόνης.

Η μοναξιά της, όμως,
χιόνι μέσα της αισθάνεται,
κι όταν το χιόνι, γύρω απ’ τον Πύργο, δεν πέφτει.

Του ουρανού το μισοφέγγαρο,
οι άνεμοι και το χιόνι,
τους ναυαγούς καλούν,
στον Πύργο της Αλκυόνης.

Η θλίψη και η μοναξιά
τον Πύργο αγκαλιάζει•
κι η Φύση όλη μαζί θρηνεί,
το δράμα της Αλκυόνης!