Όπως πετάνε ένα ξύλο στη φωτιά
το ίδιο έκανες στη δόλια την καρδιά μου
και μόνο στάχτες έχουν μείνει τώρα πια
να μου κρατάνε συντροφιά στη μοναξιά μου

Ερημιά, παντού ερημιά
κι εσύ πουθενά
Πικρές οι στιγμές που περνάω
Δεν το `χα καταλάβει πώς μου `χες γίνει πάθος
και πόσο σ’ αγαπάω

Όπως πετάνε ένα ξύλο στη φωτιά
και κάθε φλόγα με μανία το τυλίγει
Έτσι μου έκαψες τη δόλια μου καρδιά
η απονιά κι η αχαριστία σου με πνίγει