(Φωνές γυναικών)

Πριν πολλά χρόνια!
Φυλές βαρβαρικές!
Από τον μακρινό Βορρά!
Οι Νορμανδοί!
Κατάκτησαν την ιταλική χερσόνησο!
Στον Νότο!

Τώρα,
τριγύρω, έζωσαν την πόλη μας!
Αυτά τα φύλλα τα βαρβαρικά!
Από τον μακρινό Βορρά!
Εκεί,
απ’ όπου αρχίζει ο κόσμος ή τελειώνει!

Άλλοι ήρθαν απ’ την ξηρά!
Άλλοι από την θάλασσα!
Και στον Θερμαϊκό `φτάσαν!

Με κατάξανθα μαλλιά!
Ανήλιαγες μορφές ενός άλλου κόσμου!
Του μακρινού Βορρά!

Που ο Ήλιος,
στον ορίζοντα ακουμπώντας,
όλη μέρα ταξιδεύει,
και χλωμός σαν το Φεγγάρι,
τα μέρη των προγόνων τους φωτίζει.

Ήρθαν εδώ!
Στην αγαπημένη πόλη!
Την ηλιόλουστη!

Που αιώνες πολλούς•
πληγωμένη από βαρβαρικά βέλη,
μέσα στον Χρόνο ταξιδεύει!

Τώρα, πάλι,
τριγύρω της απλώνεται,
βαρβαρική απειλή!

Ογδόντα χιλιάδες Νορμανδοί,
μας πολιορκούν με λύσσα!
Πολιορκημένη η πόλη μας,
οχτώ μέρες αντιστέκεται!

Σήμερα,
ένατη μέρα πολιορκίας, με ομίχλη ξημερώνει!
Ομίχλη, ίσως, συμβολική!

Στις εικοσιτέσσερις Αυγούστου!
Σάββατο!
Μέρα, ίσως, σημαδιακή!
Χρονιά, ίσως, μαύρη!
Στα χίλια εκατόν ογδόντα πέντε!