(Νέοι συριγμοί και φωνές... που αποπνέουν ελπίδα... πολύ αμυδρά ακούγονται... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... ενώ πλησιάζουν αιωρούμενες... το Άστρο της Ελπίδας...)

Οι ελπίδες όλου του κόσμου...
ψάχνουν ένα Φως...

Το Άστρο της Ελπίδας...

(Φωνές... ακούγονται... από ανθρώπινες υπάρξεις...)

“...Το Φως αυτό...”

“...Ελπίδα μέσα μας γεννάει...”

“...Οι ακτίνες του...”

“...Νέες ελπίδες...”

“...Για Νέα ζωή...”

“...Μέσα μας τραγουδάει...”

(Οι ανθρώπινες υπάρξεις... ακούνε μέσα τους… το Τραγούδι της Ελπίδας...)

Εγώ η Ελπίδα...
...μες στις ανθρώπινες υπάρξεις κατοικώ...
...Σκοπούς τούς δίνω...
...Στόχους... Νόημα...
...Για να ζήσουν...

(Οι ανθρώπινες υπάρξεις... αιωρούμενες... αρχίζουν να χάνονται μέσα του... ενώ ακούγονται οι τελευταίες τους λέξεις...)

...Το Άστρο της Ελπίδας μάς τραβά...
...Νοιώθουμε ελπίδα... απέραντη...
...Μ’ αυτό...
...Γινόμαστε... Ένα...