Μέσα σε μια στιγμή
άλλαξε η ζωή μου
ήταν Κυριακή
που σε είδα απέναντί μου.
Σε κέρασα ποτό,
μου είπες στην υγειά σου,
κι από το βράδυ αυτό
με κράτησες κοντά σου,
και μ’ αρρώστησες
αν θέλω να σε χάσω δε με ρώτησες...

Κυριακή και εγώ στις αναμνήσεις μου χαμένος
είσαι άλλου και εγώ για σένα είμαι τώρα ξένος.
Κυριακή λιώμα στο πάτωμα κομματιασμένος
να `σαι εκεί
η χειρότερη μου μέρα είναι η Κυριακή!

Μέσα σε μια στιγμή
πήρε η ζωή μου χρώμα
μου έδωσε ζωή
στο άψυχο μου σώμα.
Σ’ αγάπησα πολύ πιο πάνω κι από μένα
μα πήγαν τελικά τα όνειρα χαμένα,
και μ’ αρρώστησες
αν θέλω να σε χάσω δε με ρώτησες...