(Νέοι συριγμοί... με ήχους δυνατούς και φωνές ακούγονται... από τις Σεληνιακές Υπάρξεις... ενώ πλησιάζουν μια καταπράσινη πεδιάδα... αντικρίζοντας τα Τοπία του Πολέμου...

...Στο βάθος του ορίζοντα...
...στην πεδιάδα...
...τα τρομερά...
...Τοπία του Πολέμου...

(Ακούγονται φωνές πολεμιστών... ανάμεσα από ήχους όπλων...)

“...Εμείς οι Βαβυλώνιοι...
Με βασιλιά μας τον Χαμουραμπί...
Την πλούσια γη... στον ποταμό Τίγρη... κατακτούμε!...”

“...Οι Αιγύπτιοι... εμείς...
Με τον Φαραώ μας Τούθμωση...
...το Νέο Βασίλειο απλώνουμε παντού!...”

“...Εμείς οι Ασσύριοι...
Ο πόλεμος μάς δίνει χαρά!...
Μεγάλη νιώθουμε ηδονή...
...να βασανίζουμε τους ηττημένους...”

“...Οι Έλληνες... εμείς...
Με τον Αλέξανδρο αρχηγό...
...τα βάθη της Ασίας κατακτούμε!...”

“...Οι Λεγεώνες μας σαρώνουν θάλασσα και Γη!...
Τη μεγαλύτερη Αυτοκρατορία του κόσμου!...
Την Ρωμαϊκή δημιουργούμε!...”

“...Βυζαντινές μάχες απλώνονται παντού!...
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία... χίλια χρόνια θα ζήσει!...”

“...Η Αραβική ορμή...
...μες στις ερήμους γεννημένη...
...λευκών εδάφη κατακτά!...
Με το κυρτό σπαθί... κυκλώνει την Ευρώπη!...”

“...Εμείς... η Λευκή Φυλή...
Με της πυρίτιδας την δύναμη...
...την μεγαλύτερη γενοκτονία από υπάρξεως κόσμου κάνουμε!...
Της Ερυθρόδερμης Φυλής...
Αιώνια για να ζήσουμε... σε γη κλεμμένη!...”

“...Ο Πρώτος Πόλεμος... ηχεί... στα πέρατα της Ευρώπης...
Τον λεν Μεγάλο... Όμως είναι μικρός...
Αφού ο Μεγάλος Πόλεμος... δεν έχει φανεί... από το Μέλλον...”

“...Ο Μεγάλος Πόλεμος αρχίζει...
Σαν Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος...
...στην Ιστορία των Θνητών τα ίχνη του θ’ αφήσει...”