Μεγαλώνω και μαθαίνω
με τα κύματα πηγαίνω
το τραγούδι τους μ’ αρέσει κι αγαπάω
Ζωγραφίζω με τ’ αστέρια, ουρανούς και καλοκαίρια
το ταξίδι μου στα χέρια το κρατάω

Μεγαλώνω και αλλάζω
τα πανιά μου ξελογιάζω
τη πυξίδα μου ορίζω και τη σπάω
με πανσέληνο ταιριάζω
παραμύθια εξουσιάζω
τους προφήτες μου τις νύχτες τους μεθάω

Στα ανοιχτά σου πέλαγα
θα ψάχνω για στεριά σα το ναυαγό..
Στις γοργόνες έλεγα
πως τόση ομορφιά δε θα ξαναβρώ..

Μεγαλώνω και σωπαίνω
σ’ ένα κόσμο κουρασμένο
και τους πύργους μου στην άμμο τους κοιτάω
στους παλιούς περιστερώνες
τα παιδιά με τις σφεντόνες
το ψωμί τρώνε με μέλι και γελάω

Στ’ ανοιχτά σου πέλαγα
θα ψάχνω για στεριά σα το ναυαγό...
στις γοργόνες έλεγα
πως τόση ομορφιά δε θα ξαναβρώ..

Στ’ ανοιχτά σου πέλαγα, τόση ομορφιά δε θα ξαναβρώ..
αχ..δε θα ξαναβρώ...αχ..δε θα ξαναβρω