Το αχ που βγαίνει μες από τα στήθια μου
Ξυπνάει οταν σκέφτομαι εσένα
Που αφήνεις να περνάνε τα ξενύχτια μου
Τα βράδια μου βαριά συλλογισμένα

Το αχ του ανεκπλήρωτου του έρωτα
Φουντώνει σαν σε βλέπω να διαβαίνεις
Τη στράτα της καρδιάς μου αξημέρωτα
Μαζί με το φεγγάρι να μακραίνεις

Αχ! Μαζί με το φεγγάρι να μακραίνεις

Το αχ απ’ της ψυχής μου τα ανείπωτα
Με πνίγει οταν τραγουδώ για σένα
Που μ’ άφησες μια νύχτα για το τίποτα
Και στάλα δε με σκέφτηκες εμένα

Το αχ που βγαίνει μεσα απο τα χείλη μου
Πουλάκι μες στην μπόρα λαβωμένο
Αν το `λεγες μια νύχτα για χατίρι μου
Για δυο ζωές θα μ’ ειχες λαβωμένο

Αχ! Για δυο ζωές θα μ’ είχες μαγεμένο