Φωτιά είναι η νύχτα που καίει μέσα μου
κι αφήνω τη ζωή μου στην αρένα.
Μου μίλαγες γι’ αγάπη και, μα τη μπέσα μου,
ξοδεύω όλες τις λέξεις μου για σένα.

Κι ας βιάστηκα να φύγω πριν να ξυπνήσουνε,
μου άφησες για λίγο τ’ άρωμά σου.
Δεν ήθελα να ξέρουν και να μιλήσουνε
πως μπλέχτηκα το βράδυ στα μαλλιά σου.

Μίλα σιγά
και πες μου πάλι σ’ αγαπάω.
Είναι αργά
και στη ζωή σου δε χωράω.

Δεν έχω να σου δώσω όσα σου πρέπανε,
στους δρόμους μου γυρνάω με τους ξενύχτες.
Δεν έμαθα να κάνω ό,τι επιτρέπανε
οι μπάτσοι, τα φιλιά κι οι αλήτες.

Μίλα σιγά
και πες μου πάλι σ’ αγαπάω.
Είναι αργά
και στη ζωή σου δε χωράω.