Όσο υπάρχει στον κόσμο αγάπη
θα `χει ο έρωτας σώμα φωτιάς.
Όσο θα κρύβουν οι νύχτες τα λάθη
θα μεθούν με φιλιά τα κορμιά.

Βραδιές μαγικές, αναστεναγμός γλυκός,
χορός η ζωή, Ζορμπάς η ψυχή,
χόρεψέ μου, Έλληνα.

Χόρεψε με τον έρωτα, φως μου,
τράνταξε τα θεμέλια του κόσμου
σαν το Ζορμπά.
Χόρεψε να κρυφτούν τα μαχαίρια,
θα σου παίζουν ντέφι τ’ αστέρια,
αχ, Έλληνα.
Χόρεψε με τον έρωτα, φως μου,
τράνταξε τα θεμέλια του κόσμου
σαν το Ζορμπά.

Βραδιές φλογερές κι ένας ουρανός γυμνός,
φλόγα η ζωή, μαζί κι όπου μας βγάλει τ’ όνειρό μας με πανιά.

Όσο υπάρχουν τραγούδια αγάπης
βγαίνουν οι άγγελοι στις γειτονιές.
Με τα φτερά τους όνειρα βάφεις
και συμπληρώνεις τις εντολές:

"Να ζεις τη στιγμή, ζούμε μόνο μια φορά,
χορός η ζωή, Ζορμπάς η ψυχή,
χόρεψέ μου, Έλληνα".