Καμιά βασίλισσα, στα πλάτη του κόσμου,
δεν είχε τα πλούτη μου σαν ήσουν δικός μου,
καμιά ζητιάνα, σ’ όλη την πλάση,
δεν έχει τη φτώχεια μου, τώρα που σ’ έχω χάσει,
τώρα που σ’ έχω χάσει.

Ήταν μεγάλη ευτυχία που δεν κρατάει πολύ,
ήταν μεγάλη χαρά που δεν κρατάει αιώνια
κι ήτανε όνειρο ωραίο κι ήταν φευγάτο πουλί,
ήταν παράδεισου ώρες που δε γινόντουσαν πρωί.

Καμιά βασίλισσα, στα πλάτη του κόσμου,
δεν είχε τα πλούτη μου σαν ήσουν δικός μου,
καμιά ζητιάνα, σ’ όλη την πλάση,
δεν έχει τη φτώχεια μου, τώρα που σ’ έχω χάσει,
τώρα που σ’ έχω χάσει, , τώρα που σ’ έχω χάσει.