Γελάστηκες στο πάθος σου και τρόμαξες το λάθος σου
στην ξαφνική κι απέραντη ερημιά σου,
τώρα έχει πια χαθεί τ’ αστέρι της αυγής,
στην νύχτα που θα `ρθεί θα πρέπει να το πεις.

Γιατί τα χέρια σου θα νιώσει παγωμένα
η νύχτα, η νύχτα που τα `νιωθε ζεστά κι ερωτευμένα,
πού πρέπει να κρυφτείς, να μη σε δει κανείς
στα μάτια, στα μάτια, στα μάτια σου και τα `βρει δακρυσμένα,
με λόγια προσευχής, τον πόνο σου να πεις
στην νύχτα, στην νύχτα, σαν μόνο σου μαζί της θα βρεθείς.

Τώρα έχει πια χαθεί τ’ αστέρι της αυγής,
στην νύχτα που θα `ρθεί θα πρέπει να το πεις.

Γιατί τα χέρια σου θα νιώσει παγωμένα
η νύχτα, η νύχτα που τα `νιωθε ζεστά κι ερωτευμένα,
πού πρέπει να κρυφτείς, να μη σε δει κανείς
στα μάτια, στα μάτια, στα μάτια σου και τα `βρει δακρυσμένα,
με λόγια προσευχής, τον πόνο σου να πεις
στην νύχτα, στην νύχτα, σαν μόνο σου μαζί της θα βρεθείς.