Ήσουνα εσύ το φινάλε μου,
μου `δωσες την στερνή μαχαιριά,
δεν περίμενα ποτέ να `χεις άλλον στην καρδιά σου,
σ’ έναν τρίτο, να κερνάς τα παράνομα φιλιά σου.

Τρίτο πρόσωπο στους δύο δε χωρά,
δυο αγάπες στην καρδιά,
φύγε, πήγαινε στον άλλον π’ αγαπάς
και για μένα μην ρωτάς,
άσε με, άσε με, άσε με μόνο μου να ζω,
πήγαινε κι άσε με μόνο μου,
φύγε και να μη σε ξαναδώ.

Δίκασες σκληρά την αγάπη μας,
πρόδωσες, δίχως τύψη καμιά,
τον δικό μας τον δεσμό, κάθε ωραίο ιδανικό μας,
και το γέμισες ντροπή το φτωχό το σπιτικό μας.

Τρίτο πρόσωπο στους δύο δε χωρά,
δυο αγάπες στην καρδιά,
φύγε, πήγαινε στον άλλον π’ αγαπάς
και για μένα μην ρωτάς,
άσε με, άσε με, άσε με μόνο μου να ζω,
πήγαινε κι άσε με μόνο μου,
φύγε και να μη σε ξαναδώ.