Από νωρίς οι χωρικοί μαζεύτηκαν
στην κεντρική πλατεία του χωριού
τη νύχτα αυτή οι αλήθειες τους μπερδεύτηκαν
μα τους φυλάει το φως του φεγγαριού.

Όλοι ρωτούν το γέρο και σοφότερο
γιατί αλλάζει γεύση το κρασί
κι αυτός τους λέει πως θα `ταν προτιμότερο
να περιμένουν μέχρι το πρωί.

Μα μια γριά κυρά, παλιά αρχόντισσα
με πρόσωπο γδαρμένο απ’ τους καιρούς
τους λέει πως μάλλον θα `ταν το καλύτερο
να θυσιάσουν κάτι στους Θεούς.

Κι έτσι ανάβουν μια φωτιά τεράστια
και ρίχνουν μέσα τον εγωισμό
για να καεί το μίσος που αισθάνονται
και να χαθεί μαζι με τον καπνό.

Ιστορίες παραμύθια
για του ανθρώπου την αλήθεια
όλα γίναν μια φορά κι έναν καιρό.
Κοίτα ο κόσμος τελειώνει
κοίτα όμως πάλι τώρα
που ξανάπιασε η μπόρα
και φωτιά πρέπει ν’ ανάψουμε κι εδώ.
Γερνάμε και μένουμε μόνοι.

Ιστορίες παραμύθια
για του ανθρώπου την αλήθεια
όλα γίναν μια φορά κι έναν καιρό.
Ξημερώνει κι έξω χαράζει.
Κοίτα όμως πάλι τώρα
που ξανάπιασε η μπόρα
και φωτιές πρέπει ν’ ανάψουμε κι εδώ.
Κι αν φύγω κι εγώ δεν πειράζει.

Απο νωρίς οι χωρικοί μαζεύτηκαν
στην κεντρική πλατεία του χωριού,
του κρασιού η γεύση ξαναγλύκανε
και τους γελάει το φως του φεγγαριού.