Θα `θελα στον ύπνο σου
Μια γωνιά να βρω
Μυστικά να σ’ αγκαλιάσω
Κάτω απ’ το βυθό

Στα μισά τού ύπνου μου
Νά ρθεις να με βρεις
Στου μεσημεριού τη νάρκη
Λίγο πριν τις τρεις

Ξύπνησα μες στ’ όνειρό σου
Κι όπως σε κρυφοκοιτάζω
Παίρνω κάτι απ’ τον καημό σου
και σου τάζω
Κι απ’ το υγρό σου στόμα κλέβω
Μια ζεστήν ανάσα δυόσμου
Το κρυφό για ν’ ανασαίνω
Φως του κόσμου

Ζούμε στο ιδιο όνειρο
Σε θολό καιρό
Κι όλο αλλάζουμε ανάσες
Κάτω απ’ το νερό

Αλλοτε ασάλευτοι
Κι όμως θα το δεις
Στις μικρές στιγμές του χρόνου
Δυο φορές πως ζεις