Στέρφες έχουν μείνει οι βραδιές
Κι έπεσαν σε τα όνειρα σε ξέρες
Κι έμειναν ασάλευτες οι μέρες
Σα να ρίξαν άγκυρα στο χτες

Ομορφη θα έρθει η αυγή
Όσο κι αν κρατήσει το σκοτάδι
Μέσα από της Αίτνας το πηγάδι
Μια καινούργια άνοιξη θα `ρθει

Κι όσοι ταξιδέψουν για την Γκέμμα
Πίσω δε γυρίζουμε ξανά
Γίνονται διαμάντια πορφυρά
Μες στης αποχώρησης το ρέμα

Είναι ενα άστρο εκεί ψηλά
Φέγγει ακόμα και όταν υποφέρεις
Κι όταν το κοιτάξεις τότε ξέρεις
Ξέρεις πως ποτέ δεν είν’ αργά

Κι όσοι ταξιδέψαν για την Γκέμμα
Πίσω δε γυρίσανε ποτές
Κόψανε του θάνατου τα γκέμια
Κι έγιναν του Χάρου γελαστές

Κι όσοι ταξιδέψαν για την Γκέμμα...