Ποταμός,
χτύπα καρδιά μου ακόμα
στου δειλινού το χρώμα
ότι μαζί σου ζήσω
καημό μου θα κρατήσω

Η νύχτα μου μιλάει
ακούει η καρδιά και πάει
γλυκό φιλί στο στόμα
δικό σου είναι ακόμα

Σαν ποταμός τρέχει ο καημός
και βαθύ γκρεμό, έχει αγκαλιά
μαζί του πήρε απόψε τα παλιά
άφησε πίσω του τη μοναξιά
χτύπα καρδιά μου ακόμα μια φορά
μαζί γι’ αλλού θα ανοίξουμε πανιά

τη συννεφιά θ’ αντέξω
με όνειρα θα παίξω
στα μακρινά τ’ αλώνια
θά βρει η καρδιά μου χρώμα

κι όταν στη σκέψη χιόνι
όλα θα τα παγώνει
κάτι θα βρω ν’ ανάψω
καρδιά μου θα σε κάψω.