Μια στιγμή κι η ζωή
σε μια ρωγμή κυλάει
στο άπειρο περνάει
Μια στιγμή κι η ζωή
σε σώματα σκιές
παλεύει με το χτες

Μα εγώ θέλω το φως σου
μια ευχή σου να με κρατάς
να `μαι γώ ο άνθρωπός σου
πάνω του ν’ ακουμπάς.

Γίνε εσύ εγώ κι εγώ εσύ σε μια ψυχή
έλα αν μ’ αγαπάς στο φως με πας
να μ’ αγαπάς

Μια στιγμή κι η ζωή
νικάει τη μοναξιά
με μια αγκαλιά
Μια στιγμή και μετά
στο τέλος ουρανός
κι ο έρωτας θεός

Γι’ αυτό θέλω το φως σου
την ευχή σου να με κρατάει
να `μαι γώ ο άνθρωπός σου
που στ’ αστέρια σε πάει