Σ’ αυτή την πόλη δεν έχει ξένους,
δεν έχει σύνορα, δε χάνεται κανείς,
μόνο ανθρώπους ερωτευμένους
που δε σ’ αφήνουν μια στιγμή να κοιμηθείς.

Πόσο μ’ αρέσει να γυρνάω
μες στους δρόμους της τις νύχτες
και τραγουδώντας να ξεχνώ
του κάθε ψεύτη τις αλήθειες.

Κάθε ξημέρωμα μου δίνεις υποσχέσεις.
Θεσσαλονίκη μου, σε βλέπω και μ’ αρέσεις!

Αυτή η πόλη που κατεβαίνει
κάθε ξημέρωμα τη θάλασσα να πιει,
στην αγκαλιά της όταν σε παίρνει
ακούς τον έρωτα που ψάχνει να σε βρει.

Πόσο μ’ αρέσει να γυρνάω
μες στους δρόμους της τις νύχτες
και τραγουδώντας να ξεχνώ
του κάθε ψεύτη τις αλήθειες.

Κάθε ξημέρωμα μου δίνεις υποσχέσεις.
Θεσσαλονίκη μου, σε βλέπω και μ’ αρέσεις!