Σ’ έχω δει να σημειώνεις
αναμνήσεις στο χαρτί
μόνη σου να λογαριάζεις
όσα δε μου έχεις πει,
όσα δε μου έχεις πει.

Θα `ρθουν οι παλιοί μας φίλοι
απ’ τα χρόνια τα πικρά
και στο γύρισμα της μέρας
θα σε πάρω αγκαλιά,
θα σε πάρω αγκαλιά.

Μη ζητάς και μη ρωτήσεις
τι θυμάμαι να σου πω
ό,τι αλλάζει να τ’ αντέξεις
και αρκεί που σ’ αγαπώ,
και αρκεί που σ’ αγαπώ.

Μη φοβάσαι και μη νιώθεις
μήπως το αύριο δε θα βγει
ένα σπίρτο στο σκοτάδι
και θ’ ανάψει η ζωή,
και θ’ ανάψει η ζωή.