Δασύ χορτάρι μαλακό
έψαχνα να καθίσω,
να σταματήσω να γλακώ
τον δρόμο πριν αφήσω.

Πίσω απ’ τα βλέφαρα φωτιές
καίγανε τη μιλιά μου
και βλαστημούσα τις γητειές,
που γίναν όλες σαϊτιές
και βρήκαν την καρδιά μου.

Ήσυχα, πέτρινα σκαλιά
έψαχνα να καθίσω,
να ξαποστάσω μια ολιά
στον δρόμο πριν γυρίσω.

Πίσω απ’ τα ΄βλέφαρα φωτιές
καίγανε τη μιλιά μου,
μα `γω ζητούσα τις γητειές
κι ας γίνουν όλες σαϊτιές
να σκίσουν την καρδιά μου.