[Ρουσσέα]:
Πού, ψυχή μου,
πού η ζωή μου χάνεται;
Και ποιος φταίει
για ό,τι δεν αισθάνεται;
Σε μισώ που δε με γνώρισες,
τελικά σ’ αγαπώ.

Δρόμοι άδειοι,
δε ρωτάω πού φτάνουνε.
Χέρια κρύα έχω,
δε σε πιάνουνε.
Μα κρατάς το βλέμμα πάνω μου,
μα δε βλέπεις πολλά.

Πού, ψυχή μου,
πού η ζωή μου χάνεται;
Και ποιος φταίει
που στα δίχτυα πιάνεται;
Σε μισώ που δεν κατάλαβες,
γιατί εγώ σ’ αγαπώ.

[Λέκκας]:
Πού, ψυχή μου,
τελειώνει η άβυσσος;
Kαι γιορτάζεις,
μα ο αγώνας άνισος.
Να χαθώ
και ας μη χάνομαι,
το κουράγιο θα βρω.

Πού, ψυχή μου,
πού η ζωή μου χάνεται;
Και ποιος φταίει
που στα δίχτυα πιάνεται;
Σε μισώ που δεν κατάλαβες,
γιατί εγώ σ’ αγαπώ.