Πες μου τι πήρα τόσα χρόνια απ’ την αγάπη σου,
σ’ τα `δωσα όλα, ό,τι είχα και δεν είχα,
σ’ τα συγχωρούσα κάθε μέρα όλα τα λάθη σου
κι εσύ γι’ αντάλλαγμα με πότισες με πίκρα.

Στον ωκεανό σταγόνα, στον ωκεανό,
ήταν η αγάπη σου σταγόνα στον ωκεανό,
σαν βροχή μέσ’ στον χειμώνα ήτανε τα λάθη σου,
στον ωκεανό σταγόνα ήταν η αγάπη σου.

Κοντά σου, πίστευα πως βρήκα τον παράδεισο,
βρήκα στα μάτια σου αυτό που λέν’ αγάπη,
μα ξαφνικά νιώθω να πέφτω μέσ’ στην άβυσσο,
απ’ τα πολλά κι απ’ τα μεγάλα σου τα λάθη.

Στον ωκεανό σταγόνα, στον ωκεανό,
ήταν η αγάπη σου σταγόνα στον ωκεανό,
σαν βροχή μέσ’ στον χειμώνα ήτανε τα λάθη σου,
στον ωκεανό σταγόνα ήταν η αγάπη σου.

Σαν βροχή μέσ’ στον χειμώνα ήτανε τα λάθη σου,
στον ωκεανό σταγόνα ήταν η αγάπη σου.