Εγώ που ταξιδεύω χρόνια σ’ άγονες γραμμές
τον ήλιο μες στα σύννεφα γυρεύω,
χορεύω δάκρυα, λύπες και χαρές.
Περπάτησα τον ουρανό, μα αγάπησα τη γη
σου λέω, τίποτα δεν περιμένω,
μονάχα όσα φέρνει η ζωή.

Είμαι ένα χαρμάνι, σώμα και ψυχή,
όλα τα `χω πάθει, όλα τα `χω δει.
Είμαι ένα χαρμάνι, πάγος και φωτιά,
σφαίρα που `χει στόχο πάντα την καρδιά.

Εκεί που λέω δεν αντέχω, όλα τα μπορώ
ορκίζομαι πως τόποτα δεν έχω,
μα ρούχα ματωμένα εγώ φορώ.
Τον εαυτό μου ξόδευα σε λάθος αγκαλιές
μα κράτησα το σ’ αγαπώ για σένα,
για να `χω να στο λέω δυο ζωές.

Είμαι ένα χαρμάνι σώμα και ψυχή.......