Μην κλαις για μένα, φως του φεγγαριού,
δε θέλω να λυπάσαι,
στη μοναξιά του δειλινού,
παρηγοριά μου να `σαι,
στη μοναξιά του δειλινού,
παρηγοριά μου να `σαι.

Να με κεράσεις λόγια φιλικά,
να με παρηγορήσεις,
κι αν δεις τα μάτια μου υγρά
μην με παρεξηγήσεις,
κι αν δεις τα μάτια μου υγρά
μην με παρεξηγήσεις.

Κι αν σ’ έχω ανάγκη, πρέπει να βιαστείς,
σε λίγο ξημερώνει,
εσύ στη μέρα θα χαθείς
κι εγώ στη γκρίζα σκόνη,
εσύ στη μέρα θα χαθείς
κι εγώ στη γκρίζα σκόνη.