Ψεύτικα με αγαπάς και γι’ αυτό με τυραννάς
και μου κάνεις τη ζωή μου κόλαση σωστή,
με χαϊδεύεις, με φιλάς κι όλο πονηρά γελάς,
σαν να λες πως δε σε νοιάζει, ό,τι κι αν συμβεί.

Αν μ’ αγαπάς, μην με κάνεις να ζηλεύω,
αν μ’ αγαπάς, μην με τυραννάς,
αν δεν μ’ αγαπάς, πες μου το να φύγω,
είναι κρίμα να πεθαίνω λίγο - λίγο,
αν δεν μ’ αγαπάς, πες μου το να φύγω.

Όλο μου αντιμιλάς και φαρμάκια με κερνάς,
σαν να είμαι σκλάβος σου μου φέρνεσαι σκληρά,
τέλος πάντων, πού το πας, μ’ αγαπάς, δεν μ’ αγαπάς,
μήπως με βαρέθηκες και θες αλλού να πας.

Αν μ’ αγαπάς, μην με κάνεις να ζηλεύω,
αν μ’ αγαπάς, μην με τυραννάς,
αν δεν μ’ αγαπάς, πες μου το να φύγω,
είναι κρίμα να πεθαίνω λίγο - λίγο,
αν δεν μ’ αγαπάς, πες μου το να φύγω.