Εμείς που αγαπηθήκαμε
και αγκαλιά βρεθήκαμε,
χειμώνα - καλοκαίρι,
γυρεύεις να χωρίσουμε,
τον ήλιο να γκρεμίσουμε
με δίκοπο μαχαίρι.

Μη βιάζεσαι να φύγεις από `μένα,
πού πας μέσ’ στο βοριά και μέσα στη βροχή,
παντού θα βρίσκεις όνειρα χαμένα
και πουθενά αγάπη αληθινή.

Λέγαμε να περάσουμε,
μαζί για να γεράσουμε,
τα πιο όμορφά μας χρόνια,
όμως, εσύ κουράστηκες
και να μου φύγεις βιάστηκες
χωρίς καμιά συμπόνια.

Μη βιάζεσαι να φύγεις από `μένα,
πού πας μέσ’ στο βοριά και μέσα στη βροχή,
παντού θα βρίσκεις όνειρα χαμένα
και πουθενά αγάπη αληθινή.

Εμείς που ζευγαρώσαμε
κι όλα, που λες, τα δώσαμε,
στου έρωτα την πλάνη,
ζητάς, αλλού ν’ αράξουμε
κι άλλη καρδιά να φτιάξουμε,
για άγνωστο λιμάνι.

Μη βιάζεσαι να φύγεις από `μένα,
πού πας μέσ’ στο βοριά και μέσα στη βροχή,
παντού θα βρίσκεις όνειρα χαμένα
και πουθενά αγάπη αληθινή.