Μ’ ένα παράπονο κρυμμένο
μείναμε μόνοι μας στη βόλτα,
σ’ έναν ορίζοντα κλεισμένο
δίχως παράθυρα και πόρτα.

Οι προδομένες μας αγάπες
κάνουν περίπατο στην κόλαση
κι εμείς εδώ με αυταπάτες,
ψάχνουμε αντικαταστάτες
στη δανεική μας όαση.

Είναι η σιωπή που μας ενώνει
κι οι μαύροι κύκλοι μας στα μάτια,
μια νύχτα που δεν ξημερώνει
και η ζωή χίλια κομμάτια.

Οι προδομένες μας αγάπες...