Το όνειρό μου κέντησα
με μια παλιά βελόνα
με βρήκε στο Καφέ Αμάν
ο στεναγμός θαμώνα.

Κι άκουσα τα ασίκικα,
εκείνα τα βερβίσικα,
τα παραπονεμένα.
Επτά φορές σ’ αρνήθηκα
μα δέκα σε θυμήθηκα
και γύρισα σε σένα.

Με πήρες, με νανούρισες
μ’ ωραίους αμανέδες
που λέγαν στα Καφέ Αμάν
παλιά οι χανεντέδες.

Κι άκουσα τα ασίκικα.....