Με μισό κορμί κι όλη μου τη φωνή,
πήρα να σου πω, άλλο πια δεν μπορώ.
Θα μπορούσα, αν θες, να `χω δυο καρδιές,
μία για να σπάει κι άλλη για να νικάει.

Μα εδώ θα μένω, μόλις που ανασαίνω,
ναι, εδώ θα μένω σαν νερό δεμένο.
Όλα πια μου φταίνε και τα μάτια καίνε
κι όλο κάτι έχω και σε σένα τρέχω.

Ήσουν πάντα εκεί να κρατάς τη βροχή,
δεν μετράει αυτό, τώρα δεν είσαι εδώ.
Θα μπορούσα, αν θες, να κρατάω τις στιγμές,
μια ζωή να ζουν και να μη μαραθούν.

Μα εδώ θα μένω, μόλις που ανασαίνω ........