Ξενοδοχεία ακριβά οι νύχτες μου κοντά σου,
όλα μου μοιάζουν πια γνωστά, ξέθωρα από καιρό.
Ζητά η ζωή κι άλλη ψυχή απ’ τις επτά που έχω,
ζητάει πάλι το αίμα μου να τρέξει σα νερό.

Μπορώ να φεύγω για να ζω, μπορώ να τραγουδάω,
από ένα πείσμα παιδικό μπορώ και σ’ αγαπάω.
Ένα μονάχα δεν μπορώ, ταξίδια να χρωστάω,
τρέχουν οι δρόμοι μου ξανά, δεν είμαι πια εδώ.

Σαν μια είκονα μαγική λες κι όλο κάτι κρύβει,
η μέρα ξετυλίγεται αλλιώτικα από χθες.
Ψάχνω ένα όνομα να βρω να λέει αυτό που είμαι,
ξεχνάω τα φαντάσμτα, νικάω τις σκιές.

Μπορώ να φευγω για να ζω.....

Τοπία που δεν έχω δει πληγώνουν τη ματιά μου,
ατέλειωτοι ορίζοντες και πού να τους κρυφτώ.
Πιο πάνω κι από τη χαρά εκείνο που μου λείπει,
είναι να βρω τον τρόπο μου, να `μαι στ’ αλήθεια εγώ.