Εγώ τρυγάω τις στιγμές αλλά δε βγάζω μέλι
μονάχα ξύδι και καπνό, αίμα πικρό κι ιδρώτα.

Μέσα σε τούτη την καρδιά διαβόλοι και αγγέλοι
φτύνουν χολή στα τωρινά, δοξολογούν τα πρώτα.

Εγώ κοιτώ τη θάλασσα κι ορίζοντα δεν έχει
μα έχει κι άλλη θάλασσα που πρέπει να περάσω.

και σαν θα φεύγω θα ζητώ κι ο νους μου όλο θα τρέχει
στη θάλασσα που κέρδισα και όχι που θα χάσω.