Ανάθεμα σε που βαλες καημό μες στην καρδιά μου
και ποιος θα σβήσει το σεβντά που καίει τα σωθικά μου

Δαίμονας είσαι του έρωτα και ποιος θα σε μερώσει
κι αυτός που σ΄έχει στην καρδιά ποτέ δε θα αλαφρώσει

Τα βάσανα του έρωτα νικούν και παλληκάρια
και σε μια νύχτα αφήνουνε μες στην καρδιά σημάδια

Δεν έχει ρίζα ο έρωτας στο χώμα φυτεμένη
μόνο είναι άγρια θάλασσα κι όλα τα παρασέρνει