Σημάδια του καιρού
όλα ανακατεμένα
με μια ομίχλη να σκεπάζει
όσα θα `θελα να πω.

Κι εσύ το ξέρω ξενυχτάς
μόνη σε μια γωνία,
κρατάς το πόνο μιας ζωής
κρυμμένο μυστικό.

Ένα ραδιόφωνο μικρό
να παίζει μουσική,
νιώθω τη σκέψη σου
πάλι να ξενυχτάει.

Βρίσκω και χάνω
ό,τι υπάρχει για αφορμή
να `ρθω να σε τρομάξω
στο σκοτάδι.

Ένα τραγούδι μοναξιάς
μες στο χειμώνα
να σου χαρίσω θέλω
από κάπου μακριά.

Να νιώθεις πως υπάρχω
μέσα σου
κι ας είμαι
τόσο μακριά, τόσο μακριά.

Το τζάμι σου αχνίζεις, σχηματίζεις
το όνειρό μου σε καρδιές μελαγχολίας.
Πέφτει το χιόνι και σε νιώθω να σφυρίζεις,
ένα τραγούδι του χειμώνα μου μουρμουρίζεις.

Χίλιες εικόνες μα μια λέξη προτιμάω
ν’ ακούσω να `ρχεται απ’ τα δικά σου χείλη.
Λείνει η ζωή μας και ζητάμε ένα ψέμα
σημάδια του καιρού όλα ανακατεμμένα.