Σε μια κουβέντα των ονείρων
φτιάξαμε λέξεις μαγικές
όπως κι αν είναι η ζωή σου
να μη λυπάσαι, να μου λες.

Πως δε ζεις, απειλείς,
θα πετάξουμε ψηλά όσο μπορείς.
Τη ζωή...τη ζωή...τη ζωή...!

Μα όσο κι αν ψάξω ξεμακραίνω
απ’ της αλήθειας την πηγή,
μοιάζω κι εγώ να ξεσπώ, να αρρωσταίνω,
περιμένω των ματιών σου τη βροχή.

Όπως κι αν φεύγουν οι μέρες
εγώ ανάποδα μετρώ,
ανησυχίες και φοβέρες
να τις ξεγράψω προσπαθώ.

Να δεχτώ πως δε ζεις,
απο `κει ψηλά μας βλέπεις κι απορείς.
Πώς μπορώ να δεχτώ
να κοιμάσαι στο δικό μου ουρανό.

Μα όσο κι αν ψάξω........