Άιντε μες στο καμαρίνι,
άιντε δες τι μου `χει μείνει
λίγα τετραγωνικά
μα κι αυτά είναι δανεικά.

Άιντε κάτω απ’ τη σκηνή,
άιντε ακούω μια φωνή,
της ζωής μου υποβολέα
μην την κλείνεις την αυλαία
( πότε κλείνεις την αυλαία )

Αχ στο κοντινό το πλάνο,
αχ τον εαυτό μου χάνω,
πίσω απ’ το μεγάλο φως
είμαι τόσο δα μικρός.

Μάνα μου μη με παινεύεις,
μάνα μη με κοροϊδεύεις,
λίγο πριν υποκλιθώ,
αν ξεχάσω θα χαθώ.

Άιντε μες στο καμαρίνι
τίποτα δεν έχει μείνει,
λίγα τετραγωνικά,
μα τα πήρανε κι αυτά
( μου τα πήρανε κι αυτά. )