Όπως πρώτα με μια νότα φέρνω βόλτα τη σκηνή
μα είναι η Γη μικρή κι εγώ σαν καναρίνι απ'το κλουβί
μακριά πετάω, το σκάω και κάτι νέο αναζητάω
πάω όπου με βγάλει κι οδηγίες δε ρωτάω

Χαμογελάω, παραπατάω, πέφτω κάτω και πονάω μα
δίνω ένα σάλτο και τα σύννεφα ακουμπάω
λάου λάου το πάω, γι'αγάπη σου μιλάω
και για πάρτη σου το μάρτη σου στο χέρι μου φοράω

Άγομαι, φέρομαι, ξεφεύγω, παραφέρομαι
και παίρνω μα δε δίνομαι, ξεδίνω, παραδίνομαι
φέρνω σε όλα εκείνα που φοβόμουνα πως ίσως μία μέρα
θα γινόμουνα κι εγώ

Και πάλι μες στο χάλι μου για σένα τραγουδάω
μα χαλάλι το κεφάλι μου ξανάμανα να σπάω
έναν τρόπο μπας και βρω για να σου πω ότι πολεμάω
και για πάρτη σου το χάρτη σου στον τοίχο μου κρεμάω

Και για πάρτη σου την πάρτη μου στην άκρη ακουμπάω.