Ο φετινός Νοέμβρης κράτησε δυο χρόνια.
Του χρόνου θα κρατήσει τα διπλά.
Θα `ναι ο καιρός που θα περνάει απατηλά
και θα υπόσχεσαι για μένα πιο πολλά
και δε θ’ αφήσεις να χαθώ στα μαύρα χιόνια.

Ο φετινός Νοέμβρης θα `χει τη μορφή σου.
Θα `χει σιωπή στα χείλη και παλιές βροχές
για ό,τι συντηρείται με τις προσευχές
και όσα περιμένουν άρρωστες ψυχές.
Μονάχα εγώ θα ζω για την επιστροφή σου.

Ο φετινός Νοέμβρης λέει πως δε θα’ ρθεις
και δε θ’ αγγίξω ό,τι αγάπησα πολύ.
Τρομάζει πάντα η ομορφιά σου το φιλί.
Κορμί, ψυχή σπασμένα όλα σαν γυαλί.
Η ομορφιά σου καίει ερήμην κάποιας στάχτης.