Να την αράζεις δεν μπορείς να λες πως δε σε νοιάζει
την ακριβή ζωούλα σου στη φτήνια την νοικιάζεις.
Στην τσέπη σου πολύ βαθειά μπαίνει το ξένο χέρι
και σου φωνάζουν τα σκυλιά, η φτήνια στο πανέρι.

Σήκω Θανάση μου και πάρε τ’ όπλο σου,
μπήκαν οι βάρβαροι ξανά στον τόπο σου.
Σήκω Θανάση και πάρε ανάποδες,
να ξευτιλιστούν οι ξένοι εισπράκτορες.

Κυνήγησες το όνειρο και τη μεγάλη δόξα
μα τ’ όνειρο ήταν αλλουνού και σου `μεινε η λόξα.
Εγώ το δέντρο δεν κοιτώ μα το καμένο δάσος,
συγγνώμη αν σας αντιμιλώ κι έχω περίσσιο θράσος.