Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
φωτογραφίες μας θα βγάλω απ’ το συρτάρι.
Θ’ ακούσω πάλι τα τραγούδια π’ αγαπάς
και με τη σκέψη σου ο ύπνος θα με πάρει.

Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
είναι πολύ το δηλητήριο που ’χεις βγάλει.
Θέλω οπωσδήποτε να μη σε ξαναδώ,
μα η απουσία σου είναι πολύ μεγάλη.

Κάνε την, Θεέ μου, ποτέ να μην ξεχάσει
και τις στιγμές που ζήσαμε να μην τις ξεπεράσει.
Κάνε την, Θεέ μου, ποτέ να μην ξεχάσει
κι όταν θα νιώθει τύψεις να μην μπορεί να κλάψει.

Απόψε πάλι δε θα κοιμηθώ νωρίς,
πέρασα νύχτες, μα το ταβάνι με πλακώνει.
Ξέρω πως κόλλησα, μα ακόμα είναι νωρίς,
κι ας λένε όλοι πως όλα ο χρόνος τα επουλώνει.