Ψάχνω να βρω λόγια
που να χωρούν όσα
φοβάμαι να πω
θα `μαι το τέλος που `χει
πιόνια σε σκάκι αργό
γίνει τώρα πια οριστικό.

Ψάχνω να βρω λόγια
που συγχωρούν όσα
θυμάμαι και ζω
χρόνια σε ένα ρυθμό
θα `μαι το τελευταίο βήμα
τον πιο δύσκολο χορό.

Σύντομα κι απλά
έσβησε τόσο ξαφνικά
άλλη μια σχέση που βαθιά
στο χρόνο δεν μπορούσε να αντέξει
λύγισε δειλά.
Σύντομα κι απλά
ξαναγυρνώ στη μοναξιά
μια σχέση που `γινε θηλιά
στο χρόνο δεν τολμούσε να παλέψει
φώναζε πως ειν’ αργά.

Κι αν δε θα βρω λόγια
που να χωρούν όσα
λυπάμαι να πω
πιόνια σε σκάκι αργό
θα `μαι το τέλος μιας παρτίδας
που δεν έχει γυρισμό.

Κι αν δε θα βρω λόγια
που τιμωρούν όσα
πονάνε καιρό
θα `μαι το παγωμένο τέλος
χώρια και ας σ’ αγαπώ
που προσμέναμε κι οι δυο.