Όπως κοιτάω απέναντί μου
Το παράθυρο ανοιχτό, το φως τεράστιο
Κάποιος να σήκωσε το σπίτι μου
Και το `φερε σε τούτο το προάστιο

Έξω φωνές, έξω παιδάκια
Τ’ αυτοκίνητα σφυρίζουν και φρενάρουνε
Και τα ποδήλατα μπροστά βγάζουν τη γλώσσα
Κι όποιον πάρουνε

Δε θυμάμαι που παράτησα τ’ αμάξι
Που το πάρκαρα
Όπως είχες σκύψει πάνω απ’ το τιμόνι
Έκλεισα τα μάτια μου και τράκαρα

Το μικρό σου όνομα

Πριν από λίγο μου `πες όχι μου `πες ναι
Δεν είμαι σίγουρος
Έβαλα Clash στο cd player
Κι ακουγότανε σα sigur ros

Ευτυχώς που σε συνάντησα τυχαία στον Βασιλόπουλο
Τώρα εσύ είσαι η χιονάτη και εγώ…