Μια φλογίτσα στο σκοτάδι
είναι ετούτη η στιγμή,
που καθίσαν στο τραπέζι
Ψέμα, Αλήθεια και Γιατί.

Πες μου Ψέμα πώς αντέχεις
και ντροπή σταλιά δεν έχεις,
μες στα μάτια να κοιτάς
την Αλήθεια πώς τολμάς;

Αχ κι εσύ μικρή μου Αλήθεια
πώς αντέχεις, πώς βαστάς
μες τα μάτια ν’ αντικρίζεις
ψέμα και δεν απαντάς;

Το Γιατί, γιατί δεν ξέρει,
ψέμα δεν μπορεί να πει,
μα και πάλι αν τολμούσε
θα ρωτούσε τη σιωπή.