'Οταν σβήσουνε τα φώτα
θα `ρθει να με πάρει
ο καλύτερός μου φίλος,
το χλωμό φεγγάρι.

Θα περάσουμ’ απ’ τα στέκια
τα γνωστά να πιούμε,
θα σε ψάχνουμε παρέα
κι όταν θα σε βρούμε.

Στρώσε το χαμόγελό σου
να πλαγιάσει ο πόνος μου,
γνώρισα πολλούς ανθρώπους
μα βαδίζω μόνος μου.

Όταν πάψουν τα τραγούδια
και σωπάσει η μπάντα,
θα χαθώ μέσα στη νύχτα
όπως κάνω πάντα.

Δρόμο- δρόμο θα ρωτάω
μέσα στο σκοτάδι
κι αν μου πουν πού ξημερώνεις
κάνε μου μια χάρη.

Στρώσε το χαμόγελό σου
να πλαγιάσει ο πόνος μου,
γνώρισα πολλούς ανθρώπους
μα βαδίζω μόνος μου.