Χωρίς ήλιο η Ελλάδα δε ζει
Μα ν'αντέξει μπορεί στη βροχή
Οπλισμένη με υπομονή
Ώσπου να `ρθει η στιγμή
Και το σύννεφο χαθεί
Μπαίνει πάλι στη σκηνή-δυνατή-ξανά

Να ξεχάσει απλά δεν μπορεί
Όσα πέρασε τη χαραυγή
Τώρα εκείνος που τη λοιδορεί
Στης αλήθειας το φως θα βρεθεί-μπροστά

Ήλιε μου εσύ αληθινέ, εσύ μου δίνεις ζωή
Ήλιε μου εσύ αληθινέ, την Ελλάδα εσύ οδηγείς
Θάλασσα, γη και αέρα μου
Εσύ φωτίζεις τη μέρα μου

-

Στο σκοτάδι η ψυχή μου ήταν μικρή
Μα το δάκρυ μου θα ξεχαστεί
Μες στα μάτια μου λάμπει η ζωή
Κι η ψυχή θ'αναστηθεί
H κραυγή μας θ'ακουστεί
Κι ότι χάσαμε πάλι θα'ρθει -- ξανά

Να ξεχάσει απλά δεν μπορεί
Όσα πέρασε τη χαραυγή
Τώρα εκείνος που τη λοιδορεί
Στης αλήθειας το φως θα βρεθεί-μπροστά

Ήλιε μου εσύ αληθινέ, εσύ μου δίνεις πνοή
Ήλιε μου εσύ αληθινέ, την Ελλάδα εσύ οδηγείς
Θάλασσα, γη και αέρα μου
Εσύ φωτίζεις τη μέρα μου