Απ’ την ημέρα που έφυγες
έρωτα και χαρά μου
η συννεφιά με τύλιξε,
η συννεφιά μου δίπλωσε,
σάβανο την καρδιά μου.

Αχ, να `χα ακόμα μια ζωή
και πάλι να τραβήξω.
Πέστε μου πού να σταθώ,
τον πόνο μου να κρύψω.

Σαν σπίτι που το γκέμισαν
μοιάζει τώρα η ζωή μου.
Χόρτα ξερά στην πόρτα του,
νεκρά πουλιά στη στέγη του
κι αράχνες στο ψωμί μου.

Αχ, να `χα ακόμα μια ζωή.....