Μου λες ότι είναι απάτη όλα αυτά που γύρω μου βλέπω,
μου λες πως θες να φύγεις ξαφνικά,
σου λέω πως είναι ο κόσμος ένα ξεχασμένο τρένο,
πως έχει φύγει έξω απ’ την τροχιά.

Μα εγώ μπορώ τον κόσμο μας αν θες ν’ αλλάξω
κι εσύ μπορείς αν θες να με κρατάς
και μια βραδιά απ’ τα σκοτάδια φως θ’ ανάψω
γιατί αυτός ο κόσμος είναι για μας.

Αρχίζω να φοβάμαι για όλα αυτά που μου συμβαίνουν,
αυτός ο τύπος περίεργα με κοιτά
του λέω αν έχει κάτι να μου πει που δεν το ξέρω
μα μου γυρνάει την πλάτη και γελά.

Νομίζω έχω αρχίσει λίγο- λίγο να τα χάνω
και μέσα μου ακούω κάτι φωνές.
Τους πιάνω την κουβέντα μήπως βγάλω καμιά άκρη
αχ, δεν καταλαβαίνω τι μου λες.

Μα εγώ μπορώ στον κόσμο μου αν θες να μείνω
κι εσύ μπορείς για βόλτα να περνάς
και μια βραδιά απ’ τα σκοτάδια φως θα γίνω
γιατί αυτός ο κόσμος είναι για μας.

Μα εγώ μπορώ τον κόσμο μας αν θες ν’ αλλάξω
κι εσύ μπορείς απλά να με κρατάς
και μια βραδιά απ’ τα σκοτάδια φως θα γίνω
γιατί αυτός ο κόσμος είναι για μας.